Μέχρι τώρα η Ιαπωνική κυβέρνηση παραδεχόταν μόνο την ύπαρξη της «Μονάδας 731» αλλά αρνείτο να αποκαλύψει τις δραστηριότητές της ή να αναγνωρίσει το δικαίωμα αποζημίωσης όσων θυμάτων της είχαν επιζήσει από τα πειράματα που διεξήγαγε παράλληλα με την εξολόθρευση των πληθυσμών ολόκληρων πόλεων στην κατεχόμενη Κίνα.
Στη συγκάλυψη της υπόθεσης είχαν βοηθήσει και οι ΗΠΑ καθώς μετά την ήττα της Ιαπωνίας, κατέσχεσαν τα αρχεία της «Μονάδας 731» και προσέφεραν στο έδαφός τους άσυλο στους εγκληματίες αξιωματικούς της σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών και των γνώσεών τους στο βιολογικό και χημικό πόλεμο.
Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν μετά τη μαρτυρία της νοσοκόμας Τόγιο Ισίι που υπηρέτησε στη «Μονάδα 731» και η οποία μετά από σιωπή δεκαετιών υπέδειξε την τοποθεσία όπου θάβονταν τα θύματα των πειραμάτων, σημείο στο οποίο μετά την ήττα της Ιαπωνίας κατασκευάσθηκε αμερικανική βάση.
Κατόπιν τούτου η ιαπωνική κυβέρνηση δέχθηκε να διερευνήσει την τοποθεσία ώστε να επαληθευθεί η μαρτυρία της για ανθρώπινα πειράματα ακόμη και στο ιαπωνικό έδαφος και στη συνέχεια να ξεκινήσει δημόσιος διάλογος για τις δραστηριότητες της «Μονάδας 731» και το παρελθόν ενοχής που κληροδοτούν στη σύγχρονη Ιαπωνία.