Αν κοιτάξει κάποιος την Αθήνα από ψηλά το πρώτο που αντιλαμβάνεται είναι ότι οι Αθηναίοι σε πολύ λίγες περιπτώσεις μπορούν να κοιτάξουν την πόλη τους από ψηλά. Παρατηρεί αμέσως την απουσία ψηλών κτιρίων, εξαίρεση σε ένα «χαμηλό κανόνα» της πόλης. Φταίει ο πολεοδομικός σχεδιασμός, το έδαφος της Αττικής, οι κοινωνικοπολιτική ανάπτυξη ή όλα μαζί;
Ακόμα και σήμερα είναι ελάχιστα τα κτίρια που ξεπερνούν τα 40 μέτρα από τη γη. Ως το 1967, το επιτρεπόμενο ύψος άγγιζε τα 35 μέτρα, όριο που μειώθηκε στις μέρες μας στα 27 μέτρα, βάζοντας φρένο στην οικοδόμηση των περήφανων «πύργων». Οι περισσότεροι από αυτούς ατένισαν τον αττικό ουρανό χάρη στην απελευθέρωση του ύψους δόμησης κατά την περίοδο της χούντας. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, το αναπτυξιακό πλάνο της Ελλάδας έδωσε χώρο στην κατασκευή ψηλών κτιρίων, τα οποία θα προσέδιδαν στην πρωτεύουσα της χώρας τον μοντέρνο χαρακτήρα που αρμόζει σε κάθε μεγαλούπολη.
Πρώτος και μοναδικός στην εποχή του αλλά και αργότερα ο Πύργος Αθηνών που θεμελιώθηκε σαν σήμερα σε μια εποχή που Ελλάδα είχε μπει σε τροχιά ραγδαίας ανάπτυξης, από μια εποχή που τα όνειρα και οι προσδοκίες έφταναν πραγματικά στα ύψη.
Ο Πύργος των Αθηνών ήταν το ψηλότερο κτίριο στα Βαλκάνια την εποχή που ανεγέρθηκε. Βρίσκετε στην λεωφόρο Μεσογείων στους Αμπελοκήπους και έχει ύψος 103 μέτρα και αποτελείται από 28 ορόφους, ενώ δίπλα του υπάρχει ένα χαμηλότερο κτίριο ύψους 65μέτρων.
Πρόκειται για ένα μινιμαλιστικό φουτουριστικό κτίριο με υαλοπετάσματα, που θα γίνει ο κανόνας στα επόμενα χρόνια για κτίρια εμπορικών χρήσεων στην Αθήνα. Ο πύργος των Αθηνων που αποτελεί μια αρκετά επιτυχή μίμηση των αντίστοιχων αμερικανικών προτύπων, με κάποια στοιχεία ελληνικής “νεοϊστορικότητας”.
Όλο αυτό το κτιριακό συγκρότημα φιλοξενεί γραφεία και καταστήματα. Κατασκευάστηκε μεταξύ του 1970-1973 βάσει σχεδίων των αρχιτεκτόνων Ιωάννη Βικέλα και Ιωάννη Κυμπρίτη, ενώ η υλοποίηση έγινε από την οικοδομική εταιρεία «Αλβέρτης – Δημόπουλος Α.Ε.», μία από τις μεγαλύτερες της εποχής εκείνης, με σημαντικά έργα στην Ελλάδα (Αμερικανική, Βρετανική Πρεσβεία, Ευγενίδειο Πλανητάριο κ.ά.).
Τη στατική μελέτη (όπως επίσης και του Πύργου του Πειραιά) την έκανε ο καθηγητής Στατικής και Δυναμικής της Πολυτεχνικής Σχολής Πανεπιστημίου Πατρών, Αρίσταρχος Σ. Οικονόμου, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., ο οποίος μάλιστα ήταν γύρω στα 30 όταν έκανε αυτή την πρωτοποριακή (για τα Ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον) μελέτη (το 1968). Πάντως, το κτίριο αποδείχτηκε ιδιαίτερα ανθεκτικό στους σεισμούς του 1981 και 1999 και δεν ακούστηκε το παραμικρό, σε αντίθεση με άλλα χαμηλότερα κτήρια, που είτε κατέρρευσαν είτε έπαθαν σοβαρές ζημιές. Η ταλάντωση στην κορυφή του κτιρίου, στον σεισμό του 1981, ήταν 1,2 μέτρα. Ο πρωτοπόρος καθηγητής Αρίσταρχος Σ. Οικονόμου, ήταν ο εφευρέτης του συστήματος της θεμελίωσης, της λεγόμενης και πλαστικής θεμελίωσης (όχι ακριβώς αποσβεστήρες). Ο πύργος, είναι απίστευτο επίτευγμα γιατί είναι από σκυρόδεμα και όχι μεταλλική κατασκευή όπως οι άλλοι πύργοι..
Ο αναπτυξιακός νόμος 395/68 «Περί του ύψους των οικοδομών και ελευθέρας δομήσεως» που ψηφίστηκε στην εποχή της Χούντας, προέβλεπε την ανέγερση υψηλών κτηρίων σε πανταχόθεν ελεύθερο χώρο. Μέχρι τότε το μέγιστο ύψος των κτιρίων ήταν τα 35 μέτρα ενώ σήμερα είναι τα 27 μέτρα.
Ο χώρος επιλογής του οικοπέδου για την ανέγερση του πρώτου ελληνικού ουρανοξύστη, ήταν για εκείνη την εποχή το όριο της Αθήνας του κέντρου και των προαστίων. Αποτελεί έναν από τους δύο πύργους των Αθηνών, με το μικρότερο δεύτερο πύργο να βρίσκεται δίπλα στο πρώτο. Βρίσκεται στους Αμπελόκηπους, στην αρχή της Λεωφόρου Μεσογείων. Είναι κυρίως κτίριο για τη στέγαση γραφείων και καταστημάτων. Αρχιτέκτονες ήταν ο Ιωάννης Βικέλας και ο Ιωάννης Κυμπρίτης. Παρά την κριτική που έχει δεχθεί λόγω της σχεδίασης και του μεγάλου ύψους του, ο Πύργος των Αθηνών σήμερα θεωρείται σήμερα ένα από τα τοπόσημα της Αθήνας.
ΠΗΓΗ http://www.thetoc.gr