Το Όρος Σαρπ υψώνεται στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ. Ο κύκλος σημειώνει την περιοχή προσεδάφισης (NASA/JPL-Caltech/ESA/DLR/FU Berlin/MSSS)
Λίγο καιρό μετά την άφιξή του στον Άρη τον Αύγουστο, ο τελευταίος ρομποτικός εξερευνητής της NASA θα αναρριχηθεί σε ένα παράξενο όρος, στο οποίο οι επιστήμονες μόλις έδωσαν το όνομα Όρος Σαρπ.
Οι υπεύθυνοι της αποστολής βάφτισαν το εξωγήινο βουνό την περασμένη εβδομάδα προς τιμήν του Ρόμπερτ Σαρπ (1911-2004), ενός πρωτοπόρου της πλανητικής επιστήμης, ο οποίος συμμετείχε στις πρώτες αμερικανικές αποστολές στον Άρη και είχε ως μαθητές πολλούς από τους κορυφαίους επιστήμονες του χώρου.
Το Curiosity, ή Επιστημονικό Εργαστήριο του Άρη πιο επίσημα, είναι ένα τροχοφόρο ρομπότ με βάρος ένα τόνο και κόστος 2,5 δισ. δολάρια, το οποίο εκτοξεύτηκε τον περασμένο Νοέμβριο με αποστολή να εξετάσει αν ο Άρης μπορούσε ποτέ να φιλοξενήσει μικροβιακή ζωή.
Η αποστολή θα προσεδαφιστεί στον Κρατήρα Γκέιλ, μια γιγάντια τρύπα που σχηματίστηκε κατά την πρόσκρουση ενός αρχαίου αστεροειδή. Το Όρος Σαρπ υψώνεται ακριβώς στο κέντρο του κρατήρα και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης του. Το βουνό των 5 χιλιομέτρων σχηματίστηκε από πετρώματα που έλιωσαν κατά την πρόσκρουση και αναπήδησαν όπως αναπηδά η επιφάνεια του νερού μετά την πτώση μιας σταγόνας.
Τα στρώματα από τα οποία αποτελείται το Όρος Σαρπ πιστεύεται ότι διατηρούν ένα αρχείο της γεωλογικής ιστορίας του Άρη εδώ και τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Δορυφόροι έχουν ανιχνεύσει κοντά στους πρόποδες ορυκτά που σχηματίζονται μόνο παρουσία νερού. Τα ορυκτά αυτά ίσως είναι υπολείμματα μιας λίμνης που γέμιζε κάποτε τον κρατήρα, ή θα μπορούσαν να σχηματίστηκαν όταν η άμμος που μετέφερε ο άνεμος αντέδρασε με νερό από τον υδροφόρο ορίζοντα.
Πιο ψηλά στις πλαγιές, οι ερευνητές ελπίζουν να ανακαλύψουν ιζήματα από την εποχή που ο Άρης άλλαζε και από θερμός και υγρός έγινε ο ξηρός, παγωμένος κόσμος που βλέπουμε σήμερα.
«Το Όρος Σαρπ είναι το μόνο μέρος όπου μπορούμε να εξετάσουμε αυτή τη μετάβαση σε μία και μόνο στρωματογραφική ακολουθία» εξηγεί ο Τζον Γκρότζινγκερ του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής.
Το θετικό είναι ότι οι πλαγιές του Όρους Σαρπ έχουν σχετικά μικρή κλίση, οπότε το Curiosity πιθανότατα θα μπορέσει να καλύψει ένα μεγάλο μέρος της απόστασης μέχρι την κορυφή.
Η ονομαστική διάρκεια ζωής της αποστολής είναι δύο γήινα χρόνια, πιθανότατα όμως το Curiosity θα αντέξει πολύ περισσότερο. Το ρομπότ Opportunity, εξάλλου, επιζεί στην εξωγήινη έρημο εδώ και οκτώ χρόνια, παρόλο που η ονομαστική διάρκεια ζωής του ήταν μόλις 90 μέρες.
ΠΗΓΗ : www.in.gr