Οι ιαχές των Βενετών για τον θρίαμβο της Γαληνότατης ακούστηκαν σε όλη την Αθήνα που είχε ήδη νοιώσει πάνω της το ωστικό κύμα της έκρηξης. Το κάστρο δεν έπεσε ακόμα, ο Παρθενώνας όμως είχε ανοίξει στα δύο, είχε σμπαραλιαστεί. Ο Μοροζίνι μετά την πτώση του Κάστρου, ανεβαίνει στον μεγάλο ναό της Αθηνάς να απολαύσει τον θρίαμβο που του είχε χαρίσει ο Καίνιξμαρκ. Γεμίζει θαυμασμό για τον ναό που κατέστρεψε, που ακόμα κάπνιζε από την φωτιά.

Ο Ποσειδώνας παραμένει στο δυτικό αέτωμα ακόμα, η θεά Αθηνά έχει γίνει κομμάτια αλλά τα δύο υπέροχα άλογα του άρματος της παραμένουν και εκείνα στην θέση τους. Ο Ποσειδώνας γίνεται η εμμονή του Μοροζίνι και αν κρίνει κάνεις από τα σχέδια του Carrey και το ρωμαλέο κορμό που επιβίωσε, αν σωζοταν όπως ήταν πριν την έκρηξη ίσως και να ήταν το πιο εμβληματικό γλυπτό της ελληνικής αρχαιότητας. Διατάζει να κατέβουν τόσο ο Ποσειδώνας όσο και το άρμα της Αθηνάς αλλά η κορωνίδα λόγω της έκρηξης δεν αντέχει και τα γλυπτά πέφτουν και τσακίζονται στο έδαφος.

Ο Μοροζίνι παίρνει μαζί του τα κεφάλια των αλόγων και παρατάει τον Ποσειδώνα για να τον βρεί 120 χρόνια μετά ο Ελγιν. Τα κεφάλια βρισκονται σήμερα στο Μουσείο του Βατικανού. Ο θαυμασμός τέλειωσε σύντομα και το μόνο σχέδιο που έχει για τον ναό ο Μοροζίνι είναι η ολοκληρωτική καταστροφή του, αφού σκεφτόταν να γεμίσει με δυναμίτες την Ακρόπολη και να την διαλύσει για να μην την οχυρωσουν πάλι οι Τούρκοι.

Δεν θα μπορέσει όμως ευτυχώς να κρατήσει την Αθήνα και σε λίγο παραπάνω από ένα χρόνο θα αποχωρήσει συλλέγοντας αρχαία λιοντάρια που ήταν και το έμβλημα της Βενετίας. Μαζί του θα πάρει το περίφημο Λέοντα του Πειραιά που είχε δώσει στο αρχαίο λιμάνι το όνομα Πόρτο Λεόνε και άλλα τρία λιοντάρια όπως το περίφημο (στην φώτο) που βρήκε ή στο Θησείο ή κάπου στην Ιερά Οδό και ήταν σήμα κάποιου τάφου. Τα λιοντάρια στολίζουν μέχρι σήμερα τον ναύσταθμο της Βενετίας.

ΠΗΓΗ https://www.facebook.com/athenologio/posts/206619637551350