Η ανακάλυψη ενός κρυμμένου θησαυρού ιντριγκάρει πάρα πολύ την ανθρώπινη φύση. Η ίντριγκα που προκαλεί είναι τόσο μεγάλη που ο άνθρωπος αρέσκεται στο να διοργανώνει κυνήγι θησαυρού, ακόμα και αν στην προκειμένη περίπτωση ή λέξη θησαυρός μπαίνει εντός εισαγωγικών. Αφού δεν πρόκειται για το σεντούκι με σμαράγδια κάποιας ναυαγισμένης γαλέρας στη μέση του Ειρηνικού, ούτε για την ολόχρυση σαρκοφάγο ενός ξεχασμένου Φαραώ στα βάθη της Λευκής Ερήμου, αλλά για ένα συμβολικό αντικείμενο. Ένα αντικείμενο που πέρα από την ηδονή που μπορεί να προσφέρει η ανακάλυψή του και ίσως το κρέμασμά του στο δωμάτιό μας πλάι στο πτυχίο του Πανεπιστημίου και το μετάλλιο από την πρώτη μας συμμετοχή στο Μαραθώνιο, δεν έχει καμία χρηστική αξία.
Το ‘χόμπι’ των ανθρώπων να διοργανώνουν και να συμμετέχουν σε κυνήγι χαμένου θησαυρού, προέρχεται από την ικανοποίηση που τους προσφέρει η ανακάλυψη τους, αλλά και από το γεγονός πως όλοι οι κατά περιόδους χαμένοι θησαυροί που έχουν εμφανιστεί πάνω στον πλανήτη έχουν ανακαλυφθεί. Ή μήπως όχι;
Στα βάθη των αιώνων υπάρχουν πολλές ιστορίες που αφορούν διαμαντένιες πόλεις που είναι θαμμένες σε άγνωστα σημεία του πλανήτη και κορόνες βασιλέων που βρίσκονται στον πάτο ανεξερεύνητων σημείων του Ινδικού ωκεανού. Κάποιες από αυτές αποτελούν μύθους και κάποιες πραγματικότητα, αφού εκεί έξω υπάρχουν μερικές δεκάδες θησαυροί που αποδεικνύεται ιστορικά η ύπαρξή τους και κανείς δεν έχει καταφέρει ακόμα να τους βρει. Ανακαλύψαμε (στα χαρτιά) τους σπουδαιότερους κρυμμένους θησαυρούς του πλανήτη και σας τους παρουσιάζουμε.
Τα χαμένα αυγά Faberge
Καλά πόσο ακριβό μπορεί να είναι ένα αυγό; Όταν μιλάμε για ένα αυγό Faberge η αξία του βρίσκεται κοντά στα 19.000.000 ευρώ. Λίγο πάνω, λίγο κάτω δεν θα τα χαλάσουμε. Ο Peter Carl Faberge και ο αδερφός του Agathon, ήταν φημισμένοι χρυσοχόοι στην Αγία Πετρούπολη στα τέλη του 18ου αιώνα. Η φήμη τους ήταν τόσο μεγάλη που ο Τσάρος Αλέξανδρος Γ’ τους ανέθεσε να φτιάξουν ένα αυγό από χρυσάφι και σμάλτο για να το δωρίσει στη γυναίκα του, αυτοκράτειρα Μαρία.
Το συγκεκριμένο αυγό άρεσε τόσο πολύ στους Τσάρους που προσέλαβαν τον Faberge σαν προσωπικό τους χρυσοχόο και εκείνος κατασκεύασε 52 αυγά σε 33 χρόνια για τη βασιλική οικογένεια και άλλα 15 για ιδιώτες. Με την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 και την εκτέλεση της βασιλικής οικογένειας, ο Faberge έφυγε από τη Ρωσία για να σωθεί, αφήνοντας πίσω του τα αυγά. Με το πέρασμα του χρόνου 8 από τα 52 αυγά έκαναν φτερά και η τύχη τους μέχρι σήμερα αγνοείται.
Ο τάφος του Τζένγκις Χαν
Λέγεται πως ο μεγάλος Μογγόλος αυτοκράτορας και ίσως ο μεγαλύτερος κατακτητής που έχει γνωρίσει ο πλανήτης, ζήτησε να ταφεί κάπου που να μην υπάρχει κανένα ίχνος που να μαρτυρά ότι εκεί βρίσκεται το νεκρό του σώμα. Οι στρατιώτες που κουβαλούσαν το σώμα του σκότωσαν όποιον συνάντησαν στη διαδρομή, στη συνέχεια σκότωσαν αυτούς που έχτισαν τον τάφο και στο τέλος αυτοκτόνησαν.
Πλάι του θάφτηκαν πολύτιμα αντικείμενα, άλογα και σύμφωνα με ένα μογγολικό κείμενο πάνω από σαράντα κορίτσια που φορούσαν πανάκριβα κοσμήματα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως θάφτηκαν τα παραπάνω πρόσωπα και αντικείμενα μαζί του, ούτε αν το γεγονός πως δεν γνωρίζουμε πού βρίσκεται ο τάφος του οφείλεται στην ιστορία της πρώτης παραγράφου. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο τάφος ενός από τα σπουδαιότερα πρόσωπα της παγκόσμιας ιστορίας υπάρχει κάπου εκεί έξω και δεν έχει βρεθεί ακόμα.
Το διπλό ναυάγιο της Nuestra Señora de las Maravillas
Ο συγκεκριμένος θησαυρός είναι καταραμένος και καλό θα ήταν να μείνεις μακρυά του, αλλά μιας και έφτασες ως εδώ θα σου πούμε την ιστορία του. Τον Οκτώβρη του 1654 ξεκίνησε από τον Παναμά το Capitana, ένα πλοίο που μετέφερε χρυσάφι, ασήμι και δισκοπότηρα στολισμένα με πολύτιμους λίθους και σμαράγδια. Παρόλα αυτά, το βασικό φορτίο ήταν άλλο. Ένα χρυσό άγαλμα της Παναγίας που κρατούσε τον Ιησού και ζύγιζε 181 κιλά και την κατασκευή του είχε ζητήσει ο Φίλιππος Γ’, βασιλιάς της Ισπανίας, θεωρώντας πως αν το έφερνε στην Ισπανία θα αγόραζε το ‘εισιτήριό’ του για τον παράδεισο.
Οχτώ μέρες μετά τον απόπλου, το Capitana έπεσε σε θύελλα και βούλιαξε στα ανοιχτά του Ισημερινού. Αν και ο θησαυρός βρισκόταν πλέον στα 130 μέτρα βάθος, ο Φίλιππος ανάγκασε δούλους να τον φέρουν στην επιφάνεια. Το θέλημά του πραγματοποιήθηκε και ο θησαυρός φορτώθηκε στο Nuestra Señora de las Maravillas, πλοίο 650 τόνων.
Την πρωτοχρονιά του 1656 και αφού το πλοίο πήρε την ευλογία του αρχιεπισκόπου της Αβάνας ξεκίνησε για την Ισπανία με τη συνοδεία 22 πολεμικών πλοίων. Ο Φίλιππος έχοντας πάθει από τη φύση δεν ήθελε αυτή την φορά να την πάθει από ανθρώπους. Αν και ο καπετάνιος ήταν σίγουρος πως η διαδρομή που θα ακολουθούσε δεν είχε ύφαλους, στις Μπαχάμες το Maravillas βρήκε σε ένα ύφαλο. Το πλοίο βούλιαξε και σαν να μην έφτανε αυτό μία θύελλα πήγε το σκαρί του πλοίου με το θησαυρό μίλια μακρυά. Από το 1970 και μετά κομμάτι του θησαυρού έχει ανακαλυφθεί. Παρόλα αυτά, λέγεται πως χρυσός αξίας πάνω από 5.000.000 ευρώ βρίσκεται στον πάτο του βυθού της περιοχής.
Η χαμένη σφραγίδα των Κινέζων αυτοκρατόρων
Πρόκειται για μια σφραγίδα φτιαγμένη από νεφρίτη το 221 π.Χ. η οποία αποτελούσε το απόλυτο σύμβουλο εξουσίας στην Κίνα. Αφού πέρασε από τα χέρια διάφορων Κινέζων ηγετών κατέληξε στα χέρια του αυτοκράτορα της Κίνας, ο οποίος αποφάσισε να την κάνει δική του και πάνω της γράφτηκαν σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής λόγια: ”Με τη θέληση των ουρανών, ο αυτοκράτορας θα ζήσει μια μεγάλη και επιτυχημένη ζωή”.
Αφού πέρασε από πολλά χέρια και αποτέλεσε αιτία εμφυλίων συγκρούσεων, ενώ σε κάποια φάση ένας αυτοκράτορας την πέταξε με θυμό στο έδαφος με αποτέλεσμα να σπάσει ένα κομμάτι της και να αντικατασταθεί από χρυσό, λίγο πριν ή λίγο μετά από την ολοκλήρωση της πρώτης μ.Χ. χιλιετίας η σφραγίδα εξαφανίστηκε από το πρόσωπο της Γης, χωρίς να υπάρχει κανένα στοιχείο για το πού μπορεί να βρίσκεται. Αυτός που θα την βρει θα αναλάβει δικαιωματικά την εξουσία της Κίνας.
Το ναυάγιο του Flor de la Mar
Το ‘Λουλούδι της Θάλασσας’ ήταν ένα εμπορικό πλοίο 400 τόνων που χρησιμοποιούσαν οι Πορτογάλοι στις αρχές του 15ου αιώνα για να μεταφέρουν αγαθά από τις αποικίες τους στην Ανατολή. Σε μία από τις διαδρομές του προς την Πορτογαλία και ενώ ήταν γεμάτο από θησαυρούς -είπαμε ότι χωρούσε 400 τόνους έτσι;- βυθίστηκε στα ανοιχτά της Σουμάτρα, στον ινδικό ωκεανό. Λέγεται πως επρόκειτο για τους πλουσιότερους θησαυρούς που μεταφέρθηκαν ποτέ από το πορτογαλικό ναυτικό. Έχουν γίνει άπειρες προσπάθειες για τον εντοπισμό του πλοίου, αλλά καμία δεν απέδωσε καρπούς. Όποιος το βρει μάλλον δεν θα χρειαστεί να δουλέψει ξανά.
Το κεχριμπαρένιο δωμάτιο των Ναζί
Το αυθεντικό Amber Room κατασκευάστηκε τον 18ο αιώνα στην Πρωσία. Είχε έκταση 55 τετραγωνικά και περιείχε πάνω από έξι τόνους κεχριμπαριού. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου οι Ναζί το λεηλάτησαν και μετέφεραν τους θησαυρούς του στη Γερμανία, οι οποίοι αγνοούνται από την εποχή που τελείωσε ο πόλεμος, όπως και το δωμάτιο που κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται σήμερα. Μία ρέπλικα του δημιουργήθηκε το 2003 στο παλάτι της Μεγάλης Αικατερίνης κοντά στην Αγία Πετρούπολη.
Για να κατανοήσετε την αξία του συγκεκριμένου δωματίου, σκεφτείτε πως θεωρείται το όγδοο θαύμα του κόσμου. Το κατασκεύασαν σπουδαίοι αρχιτέκτονες της εποχής και πέρα από το κεχριμπάρι, είχε επίχρυσα γλυπτά, πολύτιμους λίθους, φύλλα χρυσού και πελώριους καθρέφτες, η συνολική αξία των οποίων ανέρχεται στα 161.000.000 ευρώ.
Ο θησαυρός των Ναϊτών Ιπποτών
Οι Ναΐτες ήταν ένα τάγμα ιπποτών που δημιουργήθηκε το 1119 μ.Χ. για να προστατεύει τους χριστιανούς προσκυνητές στα ταξίδια τους προς τους Ιερούς Τόπους στην Ιερουσαλήμ.
Με το πέρασμα των χρόνων, πολλοί από τους προσκυνητές έλαβαν την προστασία του συγκεκριμένου τάγματος ιπποτών και εκείνοι ανταπέδωσαν χαρίζοντάς τους πολύτιμα αντικείμενα, καθιστώντας του Ναΐτες την πιο ισχυρή στρατιωτική ομάδα στην Ευρώπη. Οι Ναΐτες εκμεταλλεύθηκαν τον πλούτο τους, δημιουργώντας ένα είδος τράπεζας που τους βοήθησε να γίνουν ακόμα πλουσιότεροι. Για περίπου διακόσια χρόνια συγκέντρωναν εκτάσεις γης, κάστρα, χρυσό, ασήμι, χρυσαφικά και άλλα πολύτιμα αντικείμενα.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι τον Οκτώβριο του 1307 που ο Φίλιππος ΣΤ’ της Γαλλίας συνέλαβε, με την άδεια του Πάπα, τους αρχηγούς του τάγματος και τους βασάνισε μέχρι να ομολογήσουν ότι ήταν αιρετικοί και λάτρεις του σατανά. Προς έκπληξη του, όταν πήγε να πάρει το θησαυρούς τους συνειδητοποίησε ότι ήταν πολύ λιγότεροι από ό,τι είχε αρχικά εκτιμήσει. Εν τω μεταξύ, οι υπόλοιποι Ναΐτες είχαν μεταφέρει τεράστιο κομμάτι του θησαυρού σε διάφορα σημεία της Ευρώπης, τα οποία δεν ανακαλύφθηκαν ποτέ.
Ανάλογη τύχη είχε και κομμάτι του θησαυρού που βρέθηκε, έστω προσωρινά, στα χέρια των Γάλλων. Αν και στις 12 Οκτώβρη του 1307 18 πλοία με χιλιάδες Ναΐτες βρίσκονταν αραγμένα στο La Rochelle της Γαλλίας, το ίδιο βράδυ εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ούτε ένα ίχνος πίσω τους, βάζοντας ένα ακόμα λιθαράκι στο θρύλο των Ναΐτών.
Η χρυσή μυστική πόλη Paititi
Για περίπου 40 χρόνια οι Ισπανοί βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Ίνκας του Περού, γιατί μια ωραία μέρα οι πρώτοι αποφάσισαν πως ήθελαν να κάνουν δικό τους το μεγαλύτερο κομμάτι της λατινικής Αμερικής. Οι Ίνκας για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις απανωτές μάχες και να σώσουν την Patiti, την επονομαζόμενη Χρυσή Πόλη λόγω των τεράστιων ποσοτήτων χρυσού που διέθετε, από τους κατακτητές, υποχώρησαν στην κοιλάδα του Vilcabamba, όπου και αμύνονταν σθεναρά μέχρι το 1572. Όταν οι Ισπανοί μπήκαν τελικά στην Paititi την βρήκαν εγκαταλελειμμένη.
Οι Ίνκας είχαν καταφύγει στα τροπικά δάση της νότιας Βραζιλίας παίρνοντας μαζί τους το χρυσό θησαυρό τους. Η καινούργια πόλη δεν βρέθηκε ποτέ και για χρόνια η Patiti βρισκόταν στη σφαίρα του μύθου. Ώσπου το 2009 φωτογραφίες από δορυφόρο έδειξαν πως σε περιοχές στο Boco de Acre της Βραζιλίας υπάρχουν ίχνη από οργανωμένες κοινωνίες του παρελθόντος. Η Patiti και ο αμύθητος θησαυρός της βρίσκονται ξανά στο προσκήνιο.
Ο χάρτης του θησαυρού στα Χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας
Τα Χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας θεωρούνται η σπουδαιότερη ιστορική ανακάλυψη του προηγούμενου αιώνα λόγω της ανεκτίμητης θρησκευτικής και γλωσσολογικής τους αξίας, αλλά και γιατί μας έδειξαν πως είναι εφικτό να κρύψεις κάτι χωρίς να το βρει κάποιος ακόμα κι αν περάσουν δύο χιλιάδες χρόνια. Η αξία τους όμως δεν σταματά εκεί.
Έξι χρόνια μετά την ανακάλυψή τους, οι αρχαιολόγοι βρήκαν στο ίδιο σημείο ένα κομμάτι χαλκού σπασμένο στη μέση το οποίο αποτελεί τμήμα ενός χάρτη που αν συναρμολογηθεί αποκαλύπτει 64 διαφορετικά σημεία στο Ισραήλ όπου βρίσκεται θαμμένο χρυσό και ασήμι συνολικής αξίας 1.140.000.000 ευρώ.
Το πρόβλημα είναι πως οι αναφορές για τους θησαυρούς στο συγκεκριμένο κομμάτι χαλκού είναι του τύπου: ‘δίπλα στην αριστερή σκάλα, τρεις πήχεις πάνω από το δάπεδο βρίσκονται 40 τάλαντα ασημιού’. Το πού βρίσκεται η σκάλα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Ένα ακόμα προβληματάκι είναι πως η συγκεκριμένη επιγραφή είναι στα αρχαία εβραϊκά, μια γλώσσα με την οποία οι γλωσσολόγοι έχουν απειροελάχιστη επαφή, ενώ στο κείμενο υπάρχουν και μερικές random ελληνικές λέξεις. Πάντως, οι θησαυροί είναι εκεί έξω και κάποτε κάποιος τυχερός θα τους ανακαλύψει.
Τα χαμένα εκατομμύρια του Kruger
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου των Μπόερς (μεταξύ Άγγλων και Ολλανδών αποίκων της Νοτίου Αφρικής), οι Μπόερς (Ολλανδοί) συνειδητοποίησαν πως η Πρετόρια, η πρωτεύουσά τους ήταν θέμα χρόνου να καταληφθεί από τους Άγγλους. Έτσι επέταξαν όσο περισσότερο χρυσάφι μπορούσαν από τα αποθέματα της κυβέρνησης, από τράπεζες και ορυχεία, ενώ έκοψαν και χιλιάδες χρυσά νομίσματα.
Λέγεται πως σημαντικό κομμάτι του προαναφερθέντος πλούτου ταξίδεψε μαζί με τον Paul Kruger, πρόεδρο των Μπόερς ανατολικά ενώ ο ίδιος ο Kruger έφτασε μέχρι τη Μοζαμβίκη για να γλιτώσει από τους Άγγλους. Στις 19 Οκτωβρίου του 1900 έφυγε με πλοίο για τη Γαλλία, αφήνοντας πίσω του το χρυσάφι στα ανατολικά της Νοτίου Αφρικής. Αν και στην ευρύτερη περιοχή απατεώνες πουλάνε ‘πληροφορίες’ για την ανακάλυψη του χρυσού, ο θησαυρός δεν έχει βρεθεί ακόμα.
ΠΗΓΗ http://www.oneman.gr